تناقضات اشو!

یکی ازمبانی اعتقادی  اشو  تناسخ است. وی بار ها و بار ها در کتب مختلف خود به تناسخ اشاره کرده است و آن را به عنوان حقیقتی از حقایق عالم به شاگردان خود معرفی کرده است.

تناسخ یکی از اعتقادات جاهلی هندوان است که البته در ادیان و مکاتب و مذاهب دیگر نیز دیده میشود. طبق این فرضیه روح انسان پس از مرگ، از بدن جدا شده و در قالب جسمی دیگر دوباره به این جهان باز می گردد.  طبق اعتقادات هندوان این چرخه به همین منوال ادامه خواهد داشت تا زمانی که شخص به عرفان و خودشناسی برسد که در آن زمان روح او به دنیا باز نمی گردد و با جهان هستی یکی می شود. تناسخ اعتقادی است متضاد عقاید ادیان الهی که به عالم برزخ، بهشت و جهنم و قیاپت اعتقاد دارند.

اشو در کتاب  راز بزرگ  می گوید :" در مرگ، شخص فقط بدنش را ترک می کند و بلافاصله بدن دیگری را می گیرد. " 

و یا در کتاب اینک برکه ی کهن با جزئیات فرضیه تناسخ را برای شاگردانش تشریح می کند و می‌گوید :" زندگی در نقطه ی مرگ زندگی پیشین آغاز می شود . آنگاه که می میرید ، در یک سوی فصلی از زندگی ، که مردم فکر می کنند تمام زندگیتان بود ، مسدود شده است . این ، فقط یک فصل بود در کتابی که فصول بیکران دارد . یک فصل بسته می شود ، اما کتاب مسدود نیست . تنها صفحه را برگردان ، فصلی دیگر آغاز می شود . یک فرد مشرف به موت شروع می کند به تجسم زندگی بعدی اش . این یک حقیقت شناخته شده است ، چون پیش از بسته شدن فصل روی می دهد. " ( ص ۲۴ )

اشو حتی به شاگردانش این وعده را می دهد که در صورت مراقبه می توانند زندگی های پیشین خود را به خاطر آورند و ادعا می کند که خود او نیز توانسته است زندگی های پیشین خود را ببیند!

" یک انسان الی الابد دوباره و دوباره متولد می شود مگر کسی که روشن ضمیر شود و بعد چرخه مرگ و زندگی از حرکت باز ایستد. من مراقبه کرده ام؛ من مراقبه کرده ام؛ من به نقطه ای رسیده ام که از آنجا می توانم زندگی های قبلی خود را ببینم و همین برهان بسنده است. این شناخت من است ، این تجربه ی من است. " ( و اینک برکه کهن )

و سپس در ادامه ادعا می کند که در زندگی پیشین یک عارف بوده است و با بودا همسفر شده است و...! 

_ " هفتصد سال پیش در زندگی پیشین من ، یک تمرین روحانی بیست و یک روزه برای پیش از مرگ وجود داشت و... " ( و اینک برکه کهن)

و اما در کتاب دیگر خود به نام داما پادا، ( که درواقع شرحی بر کتاب داما پادا بوداست ) ناگهان منکر تناسخ می شود و می گوید :" کل ایده تناسخ کج فهمی ای بیش نیست! " و مدعی می شود آنچه را که به اصطلاح روشن ضمیران از زندگی های پیشین خود می بینند خاطرات مردگان است که به ذهن آنها حلول می کند!

وی در این کتاب می گوید :" در حقیقت سعادتمند هیچ سرنخ و ردپایی از خود به جای نمی گذارد. مرد بیدار همانطور می میرد که پرنده به آسمان پرواز می کند، بی هیچ رد و نشانی از خود. آسمان تهی باقی می ماند. "

در اینجاست که این سوال پیش می آید که اگر اشو از اول میدانسته که تناسخی وجود ندارد پس چرا به شاگردانش دروغ گفته است که تناسخ وجود دارد؟

اگر آنچه را که مراقبه گر و روشن ضمیر از زندگی های پیشین خود می بیند خاطرات او نیستند و ارتعاش خاطرات پیشینیان است، پس چرا او در کتاب اینک برکه ی کهن، از زندگی پیشین خود به عنوان یک عارف سخن می گوید و ادعا می کند که عارف بزرگی بوده است و با بودا همسفر شده است و...؟ آیا این کار اشو دروغگویی محسوب نمی شود؟

اشو ، گوروی دنیا پرست

منبع: مقاله ی باگوان راجنیش و حقیقت گمشده

نویسنده: کریستوفر کالدر _ شاگرد اسبق اشو و عضو جدا شده از فرقه ی وی. 

اشو ترکیبی از برده داری توتالیتاری و آزادی را در کمون خود ، به وجود آورده بود. بر اساس گزارشات بسیار معتبر ، راجنیش به مردان میان سال اجازه داده بود تا به نام آزادی جنسی با دختران کم سن و سال کمون رابطه ی جنسی برقرار کنند ، اما به شاگردانش این اجازه را نمی داد که اندیشه و تفکر خود را داشته باشند و می بایست کاملا تسلیم او باشند.

شاگردان اغلب در شرایط سخت و دشوار مجبور به 12 ساعت کار شبانه روزی می شدند ، در حالی که اشو فضا های شیک و مجلل را تجربه می کرد و فیلم های بی شماری را در تلوزیون بزرگ خود تماشا می کرد ، در عین حال از مصرف روزانه ی مواد مخدر نیز لذت می برد. راجنیش عشق ورزیدن به شاگردانش را با فریب دادن آنها و چپاول میلیون ها دلار سرمایه و دارایی با نام عزت و تسلیم معنوی نشان داد.

                                                                           ( تصویری از نود رولزرویس اشو )   

چرا اشو صاحب بیش از نود رولزرویس شد؟ چرا صدام حسین ده ها کاخ مجلل داشت؟ این آرزو ها محصول اصلی ذهن حیوانی این دو مرد بود که در محاصره فقر بزرگ شده بودند. یک روشن ضمیر به نماد های قدرت و قدرت اهمیت نمی دهد. جست و جوی توضیحات پنهان باطنی برای توجیه اینگونه رفتار ها بیهوده است. آیا دلیل غیبی وجود دارد که آلتون جان ستاره ی پاپ اغلب بیش از 400000 دلار خرج می کند؟ آیا دلیل معنوی پنهانی وجود دارد که اشو مجموعه ای از ده ها ساعت گران قیمت داشته باشد؟

 آگاهی کیهانی کاملا خنثی است و بدون نیاز به تملک ، تحت تاثیر قرار گرفتن یا تسلط بر آن است. یکی از پرمخاطب ترین دروغ های راجنیش این بود که :« روشن ضمیر چیزی از شاگردانش به دست نمی آورد. » اشو از مردم می خواست که باور کنند هر کاری که انجام می دهد ، هدایای رایگانی است که از دلسوزی خالصش متولد شده است ، و او شخصا از روابط استاد-شاگردی چیزی به دست نیاورده. اما این حقیقتی است قابل اثبات که اشو از شاگردان خود چیز های زیادی کسب کرد : پول ، قدرت ، رابطه جنسی و عناوین تحسینی جاودان. 

درست هنگامی که ستارگان راک با فریاد طرفداران در کنسرت ها انرژی می گیرند ، اشو از ارتش خود که از سانیاسین ها تشکیل شده بود ، انرژی و پشتیبانی عاطفی به دست می آورد. انتقال انرژی یک خیابان دو طرفه بود و یک هدیه ی کاملا رایگان یک طرفه نبود! گورو بودن تنها تجارت او بود. بدون آن در آمد ، حداقل در سطح جسمی ، او فقط یک مرد هندی بود که جسمی ناتوان داشت. روشن ضمیری بسیار واقعی اشو نه صورت حساب او را پرداخت می کرد و نه تجملات مادی ای که او دوست داشت را به او می داد. هوشیاری برای زنده ماندن به سرگرمی احتیاج دارد و راجنیش از شاگردان خود به عنوان اسباب بازی برای سرگرمی خود استفاده می کرد. اشو قدرت تحمل ورشکستگی را نداشت و از طرفی هم توان فعالیت مفید و سود آوری را نیز نداشت ، بنابراین با دستکاری دیگران برای انجام اراده ی خود ، قدرت مادی خود را گسترش داد. معادله ساده بود. هر چه او شاگردان را بیشتر به خود جذب کند ، قدرت و ثروت بیشتری به دست می آورد. 

سو استفاده ی اشو از نیرو های ماورایی

آقای میلن ذکر می کند که اشو از « هیپنوتیزم » برای دستکاری شاگردان خود استفاده کرده است. صدایی ملودیک و به طور طبیعی خواب آور داشت که برای هر سخنگویی دارائی بسیار خوبی خواهد بود. به نظر من با این حال ، قدرت اشو از میدان انرژی شدید آگاهی کیهانی او که مانند یک لنز هدایت می شد ، نشأت می گرفت. هندو ها این پدیده ی انرژی جهانی را آتمان می نامند. من به عنوان یک وسترن غربی ، اصطلاحات علمی را بیشتر ترجیح می دهم و آتمان را به عنوان تجلی بسیار تکامل یافته از زمان-انرژی-فضا ، TES توصیف می کنم.

« روشنگری چیزی نیست که شما مالک آن باشید. این چیزی است که شما در آن جاری می شوید. » هیچ انسانی مالک آتمان نیست و هیچ کس نمی تواند درباره ی TES صحبت کند. آتمان هیچ جاه طلبی و شخصیتی ندارد ، پدیده هایی که راجنیش ، باگوان و اوشو نامیدیم ، فقط یک لنز موقت انرژی کیهانی بود نه خود کیهان به طور کامل.

اشو و عارف مشهور یونانی-ارمنی ، جورج گوجیف ، غالبا از قدرت آتمان برای منافع شخصی استفاده می کردند. این دو مرد هر دو از آگاهی کیهانی خود برای غلبه و افوا کردن زنان استفاده می کردند. گورجیف از رفتار خود شرمنده بود و بار ها در طول زندگی خود عهد کرد که این عمل را پایان دهد ، آنان ترکیبی از حس شهوانی جنس نر ،  یک مرد معمولی بودند که از مزیت قدرتمند ، قدرت ذهنی حمایت می شدند. اشو حتی فراتر رفت و از انرژی کیهانی کانال دار خود برای دستکاری توده های مردم برای به دست آوردن نوعی وضعیت شبه سیاسی استفاده کرد و خود را به مراتب فراتر از آنچه که برای شاگردانش صادقانه و مفید بود نشان می داد. در اورگان ، راجنیش به رسانه های اعلام کرد « دین من ، تنها دین است! » دیپلماسی و فروتنی ، نکات برجسته ی او نبود. به نظر من ، جورج گوجیف هرگز به افراط و اندیشه اشو نرسید و حتی به شاگردانش هشدار داد که ایمان کور به او نداشته باشند. گورجیف با داشتن توانایی هایی از جمله استدلال ذهنی روشن و آگاهی کیهانی ، می خواست که دانش آموزانی آزاد و مستقل باشند. در عوض ، ظاهرا راجنیش معتقد بود که فقط افکار و اندیشه های وی دارای ارزش هستند. زیرا تنها او « روشنگر » بود. این یک خطای بزرگ در قضاوتش بود و نقص اساسی در شخصیت او را نشان می داد. متاسفانه ، هنگامی که اشو به توانایی کامل برای بهره برداری از قدرت آتمان دست یافت ، نتوانست خرد خود را برای محدود کردن خود به کار گیرد. ذهن انسانی او چنان در برابر زهد آسیایی شورش کرد که نتوانست اطمینان حاصل کند که قدرت وام گرفته شده اش فقط برای خیر رساندن به دیگران استفاده می شود. راجنیش نه تنها دلسوز نبود ، بلکه بی رحمانه جاه طلبی های شخصی خود را دنبال می کرد. 

کتاب هایی در نقد اشو

 باگوان راجنیش و حقیقت گمشده 

نویسنده : کریستوفر کالدر ، از شاگردان سابق اشو 

اشو احساس می کرد که آموزش اخلاق ضروری نیست. زیرا مراقبه به طور خودکار منجر به رفتار خوب خواهد شد. اقدامات اشو و شاگردانش ثابت می کند که این نظریه کاملا نادرست است. اشو به آنان آموخت که شما باید آن طور که می خواهید عمل کنید زیرا زندگی هم یک رویا است و هم یک شوخی. این نگرش منجر به این عقیده ی کلاسیک فاشیستی شدکه می توان آنقدر بلند و نیرومند شد که به ورای ارزش های قدیمی و رفتار های اخلاقی رسید.

کسانی که با حکایت اشو ناآشنا هستند می توانند کتاب « باگوان ، خدایی که شکست خورد » را بخوانند ، که توسط انتشارات سنت مارتین چاپ و توسط هیو میلن ، شاگرد نزدیک راجنیش منتشر شده است. به جز ما یوگا لاکسمی (  ( MA YOGA LAXMI دبیر اول اشو ، و ویووک ، دوست دختر اصلی او شیوامارتی ) ( SHIVAMURTI بود ، ( وی ) احتمالا بیشتر از هر کسی در زندگی جنسی با او شراکت داشته است. کتاب آقای میلن تا حد زیادی برگرفته شده از کتاب  (FRANKLIN  SATYA BHATRI ) 

وعده بهشت: زندگی صمیمی یک زن با باگوان اوشو است. این کتاب بخش عمده ای از فساد های عجیب فرقه راجنیش را مستند می کند و به طور مفصل بهره کشی غیر قانونی جنسی از کودکان در کمون اورگان را شرح می دهد. هر دوی این کتاب ها را می توان از طریق  amazon.com به دست آورید. کتابهای بسیار دیگری وجود دارد که در مورد همین موضوع منتشر شده است ، اما من آنها را نخوانده ام و نویسندگان آن را نمی شناسم. بنابراین در اینجا ذکر نمی کنم.

در رابطه با کتاب « باگوان خدایی که شکست خورد » می توانم بسیاری از حقایق را که آقای میلن در مورد زندگی اشو در بمبئی و پونه بیان می کند ، تایید کنم ، بیشتر واقعیت هایی که آقای میلن از اورگان ارائه می کند بسیار دقیق است. کتاب هیو میلن یک تلاش صادقانه برای نشان دادن حقیقت است ، اعتبار زیادی دارد. با این حال ، در چند مورد ، نظرات من با تفسیر های آقای میلت در مورد اینکه واقعیت های ارائه شده در واقع چیست ، متفاوت است.

همانطور که آقای میلن در کتابش ذکر کرده است ، اشو از « هیپوکندریا » رنج نمی برد. اشو یک بیماری عصبی و سیستم ایمنی بسیار جدی داشت که به دلیل عفونت های مکرر ویروسی با بیماری های دیگر اشتباه گرفته می شد. من کاملا با آقای میلن موافقم که راجنیش دچار « مگالومانیا » شده است ، و اضافه خواهم کرد که راجنیش کوتاه قد ، شخصیتی ناپلئونی ، وسواسی و به طور خارق العاده ای خود شیفتگی داشته است. او حتی یکبار علنا اظهار کرد که می خواهد « دیکتاتور خیر خواهانه » هند شود. اما تاریخ برعکس آن را اثبات کرده است. علی رغم ادعای های خود در مورد خودشناسی کامل ، راجنیش نفهمید که حالات گسترده آگاهی کیهانی به طور خودکار هوش و خرد را افزایش نمی دهد. ادعای عصمت او باعث شد که او با بی پروایی عجیبی بر توانایی های خود در قضاوت اعتماد کند. 

اعتیاد اشو!

منبع: مقاله ی « باگوان راجنیش و حقیقت گمشده 

نویسنده: کریستوفر کالدر-از ساگردان اسبق اشو 

آموزه های راجنیش پر از دروغ های عمدی و غیر عمدی بود. با این حال حضور او 100 درصد واقعی و بسیار قدرتمند بود. آشاریا ، باگوان شری ، اوشو ،... همه نامهای توانمند گرفته شده توسط راجنیش نتوانستند این واقعیت را پوشش دهند که او هنوز یک انسان بود. او مانند همه ی افراد ، جاه طلبی ها و خواسته های جنسی و مادی داشت. همه انسانهای روشنفکر آرزو هایی دارند... 

سلامتی اشو در اوایل سی سالگی از بین رفت. حتی قبل از رسیدن به سن میانسالی اشو دچار ضعف های مکرر شدیدی شده بود. در طول سالهای دانشگاهش ، وقتی که او جوان بود ، و می بایست در اوج قدرت قرار داشته باشد اغلب به دلیل بیماری غیر قابل توصیف ، مجبور بود روزانه 12 تا 14 ساعت بخوابد. اشو از آنچه اروپایی ها آنالفلومیلیتیت میالژیک ( ME  ) یا آنچه آمریکایی ها آن را سندروم خستگی مزمن ( CFS ) می نامند رنج می برد. علائم کلاسیک وی شامل خستگی آشکار ، حساسیت های عجیب ، تب های مکرر درجه ی پایین ، فتوفوبی ، عدم تحمل ارتاستاتیک ( عدم توانایی ایستادن برای یک مدت طولانی ) ، بی خوابی ، درد بدن و حساسیت شدید به بو و مواد شیمیایی است... او همچنین به دیابت ، آسم و درد شدید کمر نیز مبتلا بود. از همان روزی که اولین بار در سال 1970 با وی در 19 ژانویه 1990 ملاقات کردم ، دائم بیمار و ضعیف بود. او فکر می کرد که هر هفته دچار سرما خوردگی یا آنفولانزا می شود. درواقع او از بیماری مزمن عصبی و سیستم ایمنی ، سندرم خستگی مزمن رنج می برد ، با علائمی مانند آنفولانزا که می تواند یک عمر به طول انجامد. اشو نمی توانست مدت طولانی بدون استراحت روی پاهای خود بایستد. زیرا سیستم عصبی خود مختار ، که فشار خون را کنترل می کند آسیب دیده بود. این نوع از فشار خون ( فشار خون پایین هنگام ایستادن ) باعث خستگی و استرس می شود. هوش ، به دلیل کمبود رسیدن خون واکسیژن کافی به مغز ( هیپوکسی مغزی ) کاهش پیدا می کند. در دهه 1970 ، او اغلب از ایستادن شکایت داشت. 

راجنیش از دارو های تجویز شده ، به طور عمده والیوم ( دیازپام ) به عنوان ضد درد برای درد ها ی خود و برای مقابله با علائم بیماری ، فسفات ( عملکرد سیستم عصبی اتونوم ) استفاده کرد. او حداکثر دوز پیشنهادی ( 60 میلی گرم ) را در  روز مصرف کرد. این دوز آنقدر زیاد است که معمولا فقط برای مدت کوتاه مدت برای بیمارانی که از لحاظ روحی روانی مشکلات جدی دارند ، تجویز می شود. بیمارانی که والیوم مصرف می کنند به طور مرتب به دوز های بالاتر و بالاتر نیاز دارند تا استرس آنها کنترل شود. اشو همچنین اکسید نیتروژن را با اکسید خالص استنشاق کرد ، که به گفته ی وی باعث افزایش خلاقیت وی شد. اکسید نیتروژن احتمالا احساس خستگی شدید و خفگی بیماران مبتلا به سندرم خستگی مزمن را تسکین می دهد. اما [ این ماده ] هیچ کاری برای کیفیت قضاوت وی انجام نداد. اشو به علت قدرت مواد مخدر و عدم توانایی او برای مقابله با اثرات منفی آن ، در معرض اعتیاد قرار گرفت. 

شماری از شاگردان ادعا کردند که راجنیش در دهه 1980 آنقدر در مزرعه خود در اورگان مسموم شده بود که بعضی اوقات در سالن های خانه ی خود ادرار می کرد ، دقیقا همانطور که معتادان هروئین و شراب معمولا این کار را می کنند. من معتقدم که این واقعیت دارد ، به عنوان آخرین باری که من اشو را دیدم اوهمان نگاه و رفتار احمقانه ای را که در معتادان به مواد مخدر هنگام مصرف ، در کلینیک متادون ، در ایالات متحده ی شاهد بوده ام ، را داشت. اشو قدرت ذهنی معجزه آسایی داشت ، اما او از نظر جسمی یک انسان معمولی بود و نمی توانست اثرات ویران کننده ی دوزهای زیادی که از آرام بخشها نشأت می گرفت ، تحمل کند. 

علاوه بر بیماری های جسمی مصرف زیاد وی در والیوم باعث پارانویا شد و مهارت استدلالی وی را بسیار کاهش داد. معتادان به والیوم اغلب تصور می کنند سیا یا برخی از افراد شرور ناشناس در حال توطئه بر علیه آنها هستند ، بنابراین جای تعجب ندارد که وی تصور کند که توسط دولت آمریکا مسموم شده است. قدرت استدلال او چنان آسیب دیده بود که اشو حرکت به سوی روسیه را در نظر گرفت تا شکل کلی توتالیتر بودن معنویت خود را با کمونیسم روسی ترکیب کند ، ایده ای که هیچ انسان عاقلی را نمی تواند سرگرم کند. اشو علنا خواستار ترور مایکل گورباچوف شد ، زیرا گورباچوف ، روسیه را به جای اندیشه ی « کمونیسم معنوی اشو » به سمت و سوی دیگری سوق داد. از نظر تاریخی والیوم ، داروی مورد علاقه برای مبتلایان CFS  بوده است ، زیرا پوششی بردی علائم مداوم دیساوتونومی است و به خوابیدن کمک می کند. اشو از بی خوابی رنج می برد ، و این یکی دیگر از علائم کلاسیک سندرم خستگی مزمن است. 

اشو اکنون مردی بود با جسمی بیمار و روحی فاسد. آزمایش مختصر او با LSD  فقط اوضاع را بدتر کرد. مصرف و اعتیاد به مواد مخدر مشکلی بود که خودش برای خودش ساخته بود نه توطئه ی دولت. اشو در سال 1990 در اثر نارسایی قلبی که به عنوان علت اصلی مرگ ذکر شده بود ، درگذشت. این احتمال وجود دارد که تحلیل رفتن فیزیکی اشو که در دوران حبس خود در زندان های آمریکا به وجود آمد ، ناشی از علائم انصراف از اعتیاد والیوم و وخیم تر شدن سندرم خستگی مزمن وی به دلیل استرس و قرار گرفتن در معرض آلرژن ها باشد.

پس از تحقیر و سقوط راجنیش در آمریکا ، اظهار داشت که وی « عیسی » است که توسط آمریکا و رونالد ریگان مصلوب شده است. در حقیقت اشو یک گورو معتاد به مواد مخدر بود که به دلیل اقدامات نادرست خود ، خود را تخریب کرده بود. مقایسه ی خودش با عیسی مسیح ، بی انصافی جدید او بود. زیرا خودش هیچ احترامی به عیسی مسیح نداشت. او یک بار به طور نامتعارفی به رسانه های آمریکایی اعلام کرد که هر چه عیسی گفت :« فقط سخنان یک دیوانه است! »