سو استفاده ی اشو از نیرو های ماورایی

آقای میلن ذکر می کند که اشو از « هیپنوتیزم » برای دستکاری شاگردان خود استفاده کرده است. صدایی ملودیک و به طور طبیعی خواب آور داشت که برای هر سخنگویی دارائی بسیار خوبی خواهد بود. به نظر من با این حال ، قدرت اشو از میدان انرژی شدید آگاهی کیهانی او که مانند یک لنز هدایت می شد ، نشأت می گرفت. هندو ها این پدیده ی انرژی جهانی را آتمان می نامند. من به عنوان یک وسترن غربی ، اصطلاحات علمی را بیشتر ترجیح می دهم و آتمان را به عنوان تجلی بسیار تکامل یافته از زمان-انرژی-فضا ، TES توصیف می کنم.

« روشنگری چیزی نیست که شما مالک آن باشید. این چیزی است که شما در آن جاری می شوید. » هیچ انسانی مالک آتمان نیست و هیچ کس نمی تواند درباره ی TES صحبت کند. آتمان هیچ جاه طلبی و شخصیتی ندارد ، پدیده هایی که راجنیش ، باگوان و اوشو نامیدیم ، فقط یک لنز موقت انرژی کیهانی بود نه خود کیهان به طور کامل.

اشو و عارف مشهور یونانی-ارمنی ، جورج گوجیف ، غالبا از قدرت آتمان برای منافع شخصی استفاده می کردند. این دو مرد هر دو از آگاهی کیهانی خود برای غلبه و افوا کردن زنان استفاده می کردند. گورجیف از رفتار خود شرمنده بود و بار ها در طول زندگی خود عهد کرد که این عمل را پایان دهد ، آنان ترکیبی از حس شهوانی جنس نر ،  یک مرد معمولی بودند که از مزیت قدرتمند ، قدرت ذهنی حمایت می شدند. اشو حتی فراتر رفت و از انرژی کیهانی کانال دار خود برای دستکاری توده های مردم برای به دست آوردن نوعی وضعیت شبه سیاسی استفاده کرد و خود را به مراتب فراتر از آنچه که برای شاگردانش صادقانه و مفید بود نشان می داد. در اورگان ، راجنیش به رسانه های اعلام کرد « دین من ، تنها دین است! » دیپلماسی و فروتنی ، نکات برجسته ی او نبود. به نظر من ، جورج گوجیف هرگز به افراط و اندیشه اشو نرسید و حتی به شاگردانش هشدار داد که ایمان کور به او نداشته باشند. گورجیف با داشتن توانایی هایی از جمله استدلال ذهنی روشن و آگاهی کیهانی ، می خواست که دانش آموزانی آزاد و مستقل باشند. در عوض ، ظاهرا راجنیش معتقد بود که فقط افکار و اندیشه های وی دارای ارزش هستند. زیرا تنها او « روشنگر » بود. این یک خطای بزرگ در قضاوتش بود و نقص اساسی در شخصیت او را نشان می داد. متاسفانه ، هنگامی که اشو به توانایی کامل برای بهره برداری از قدرت آتمان دست یافت ، نتوانست خرد خود را برای محدود کردن خود به کار گیرد. ذهن انسانی او چنان در برابر زهد آسیایی شورش کرد که نتوانست اطمینان حاصل کند که قدرت وام گرفته شده اش فقط برای خیر رساندن به دیگران استفاده می شود. راجنیش نه تنها دلسوز نبود ، بلکه بی رحمانه جاه طلبی های شخصی خود را دنبال می کرد. 

کتاب هایی در نقد اشو

 باگوان راجنیش و حقیقت گمشده 

نویسنده : کریستوفر کالدر ، از شاگردان سابق اشو 

اشو احساس می کرد که آموزش اخلاق ضروری نیست. زیرا مراقبه به طور خودکار منجر به رفتار خوب خواهد شد. اقدامات اشو و شاگردانش ثابت می کند که این نظریه کاملا نادرست است. اشو به آنان آموخت که شما باید آن طور که می خواهید عمل کنید زیرا زندگی هم یک رویا است و هم یک شوخی. این نگرش منجر به این عقیده ی کلاسیک فاشیستی شدکه می توان آنقدر بلند و نیرومند شد که به ورای ارزش های قدیمی و رفتار های اخلاقی رسید.

کسانی که با حکایت اشو ناآشنا هستند می توانند کتاب « باگوان ، خدایی که شکست خورد » را بخوانند ، که توسط انتشارات سنت مارتین چاپ و توسط هیو میلن ، شاگرد نزدیک راجنیش منتشر شده است. به جز ما یوگا لاکسمی (  ( MA YOGA LAXMI دبیر اول اشو ، و ویووک ، دوست دختر اصلی او شیوامارتی ) ( SHIVAMURTI بود ، ( وی ) احتمالا بیشتر از هر کسی در زندگی جنسی با او شراکت داشته است. کتاب آقای میلن تا حد زیادی برگرفته شده از کتاب  (FRANKLIN  SATYA BHATRI ) 

وعده بهشت: زندگی صمیمی یک زن با باگوان اوشو است. این کتاب بخش عمده ای از فساد های عجیب فرقه راجنیش را مستند می کند و به طور مفصل بهره کشی غیر قانونی جنسی از کودکان در کمون اورگان را شرح می دهد. هر دوی این کتاب ها را می توان از طریق  amazon.com به دست آورید. کتابهای بسیار دیگری وجود دارد که در مورد همین موضوع منتشر شده است ، اما من آنها را نخوانده ام و نویسندگان آن را نمی شناسم. بنابراین در اینجا ذکر نمی کنم.

در رابطه با کتاب « باگوان خدایی که شکست خورد » می توانم بسیاری از حقایق را که آقای میلن در مورد زندگی اشو در بمبئی و پونه بیان می کند ، تایید کنم ، بیشتر واقعیت هایی که آقای میلن از اورگان ارائه می کند بسیار دقیق است. کتاب هیو میلن یک تلاش صادقانه برای نشان دادن حقیقت است ، اعتبار زیادی دارد. با این حال ، در چند مورد ، نظرات من با تفسیر های آقای میلت در مورد اینکه واقعیت های ارائه شده در واقع چیست ، متفاوت است.

همانطور که آقای میلن در کتابش ذکر کرده است ، اشو از « هیپوکندریا » رنج نمی برد. اشو یک بیماری عصبی و سیستم ایمنی بسیار جدی داشت که به دلیل عفونت های مکرر ویروسی با بیماری های دیگر اشتباه گرفته می شد. من کاملا با آقای میلن موافقم که راجنیش دچار « مگالومانیا » شده است ، و اضافه خواهم کرد که راجنیش کوتاه قد ، شخصیتی ناپلئونی ، وسواسی و به طور خارق العاده ای خود شیفتگی داشته است. او حتی یکبار علنا اظهار کرد که می خواهد « دیکتاتور خیر خواهانه » هند شود. اما تاریخ برعکس آن را اثبات کرده است. علی رغم ادعای های خود در مورد خودشناسی کامل ، راجنیش نفهمید که حالات گسترده آگاهی کیهانی به طور خودکار هوش و خرد را افزایش نمی دهد. ادعای عصمت او باعث شد که او با بی پروایی عجیبی بر توانایی های خود در قضاوت اعتماد کند. 

اعتیاد اشو 2

مقاله ی : باگوان راجنیش و حقیقت گمشده 

نویسنده : کریستوفر کالدر 

علاوه بر بیماری های جسمی مصرف زیاد وی در والیوم باعث پارانویا شد و مهارت استدلالی وی را بسیار کاهش داد. معتادان به والیوم اغلب تصور می کنند سیا یا برخی از افراد شرور ناشناس در حال توطئه بر علیه آنها هستند ، بنابراین جای تعجب ندارد که وی تصور کند که توسط دولت آمریکا مسموم شده است. قدرت استدلال او چنان آسیب دیده بود که اشو حرکت به سوی روسیه را در نظر گرفت تا شکل کلی توتالیتر بودن معنویت خود را با کمونیسم روسی ترکیب کند ، ایده ای که هیچ انسان عاقلی را نمی تواند سرگرم کند. اشو علنا خواستار ترور مایکل گورباچوف شد ، زیرا گورباچوف ، روسیه را به جای اندیشه ی « کمونیسم معنوی اشو » به سمت و سوی دیگری سوق داد. از نظر تاریخی والیوم ، داروی مورد علاقه برای مبتلایان CFS  بوده است ، زیرا پوششی برای علائم مداوم دیساوتونومی است و به خوابیدن کمک می کند. اشو از بی خوابی رنج می برد ، و این یکی دیگر از علائم کلاسیک سندرم خستگی مزمن است.

اشو اکنون مردی بود با جسمی بیمار و روحی فاسد. آزمایش مختصر او با LSD  فقط اوضاع را بدتر کرد. مصرف و اعتیاد به مواد مخدر مشکلی بود که خودش برای خودش ساخته بود نه توطئه ی دولت. اشو در سال 1990 در اثر نارسایی قلبی که به عنوان علت اصلی مرگ ذکر شده بود ، درگذشت. این احتمال وجود دارد که تحلیل رفتن فیزیکی اشو که در دوران حبس خود در زندان های آمریکا به وجود آمد ، ناشی از علائم انصراف از اعتیاد والیوم و وخیم تر شدن سندرم خستگی مزمن وی به دلیل استرس و قرار گرفتن در معرض آلرژن ها باشد.

پس از تحقیر و سقوط راجنیش در آمریکا ، اظهار داشت که وی « عیسی » است که توسط آمریکا و رونالد ریگان مصلوب شده است. در حقیقت اشو یک گورو معتاد به مواد مخدر بود که به دلیل اقدامات نادرست خود ، خود را تخریب کرده بود. مقایسه ی خودش با عیسی مسیح ، بی انصافی جدید او بود. زیرا خودش هیچ احترامی به عیسی مسیح نداشت. او یک بار به طور نامتعارفی به رسانه های آمریکایی اعلام کرد که هر چه عیسی گفت :« فقط سخنان یک دیوانه است. »  

{تصویری از کمون اشو در ایالت اورگان آمریکا } 

من به شهر متروکه راجنیش پورام رفتم و چیز هایی دیدم که باور کردنی نبود : دفتر مرکزی ما آناند شیلا ، در های مخفی و تونل های مخفی ، اتاق خصوصی وی در یک پست فرماندهی با وسایل شنود الکترونیکی از هر اتاق ، پارچه های پارکت در کنار تخت باگوان که دارای تکه های اکسید نیتروژن بود ، توسط حمامها عظیم با دوش متعدد احاطه شده بود. در پیش گفتار کتاب های من دوست داشتنی در سال 1998 ، دندان پزشک شخصی اشو اظهار داشت که اشو تحت تاثیر اکسید نیتروژن سه کتاب را به رشته  تحریر در آورد. آنها کتاب هایی بودند که من آنها را دوست داشتم. کودک نوین و یادداشت های یک دیوانه. اشو خود استفاده اش از اکسید نیتروژن را اظهار داشت « درواقع اکسیژن و نیتروژن عناصر اصلی وجود هستند. آنها می توانند بسیار مورد استفاده قرار بگیرند ، اما به دلایلی ، سیاستمداران مخالف انواع مواد شیمیایی ، و دارو های هستند. » ما آناند شیلا دبیر شخصی راجنیش ، علنا در برنامه CBS اظهار داشت که راجنیش هر روز 60 میلی گرم والیوم مصرف می کند. هیومیلن ، محافظ اصلی راجنیش ، استفاده سنگین والیوم راجنیش را تایید کرد ، این واقعیت در روزنامه های ایالت متحده ، منتشر شد ، از جمله آنها « oregonian » و « new york times ». شکی نیست که راجنیش معتاد به مواد مخدر شد ، اما ذهن پیروان پر شور اشو نمی خواهد این حقیقت دردناک را بپذیرد.

اشو یک بار به شوخی از خود به عنوان « شلنگ لاستیکی بودا » یاد کرد ، زیرا او همیشه از طریق شلنگ لاستیکی ، اکسید نیتروژن را استنشاق می کرد. به نظر می رسید که راجنیش متوجه این مسئله نبود که با معتاد شدن به مواد مخدر علاوه بر این که خود را به عنوان یک معلم بی ارزش جلوه می دهد ، برای برخی از افراد مفهوم تبدیل شدن به « بودا » را بی اعتبار می سازد. اگر حتی یک بودا برای رسیدن به روشن ضمیری نیاز به مواد مخدر داشته باشد ، در این صورت اصلا « روشن ضمیری » چه ارزشی دارد؟

 

اعتیاد اشو!

منبع: مقاله ی « باگوان راجنیش و حقیقت گمشده 

نویسنده: کریستوفر کالدر-از ساگردان اسبق اشو 

آموزه های راجنیش پر از دروغ های عمدی و غیر عمدی بود. با این حال حضور او 100 درصد واقعی و بسیار قدرتمند بود. آشاریا ، باگوان شری ، اوشو ،... همه نامهای توانمند گرفته شده توسط راجنیش نتوانستند این واقعیت را پوشش دهند که او هنوز یک انسان بود. او مانند همه ی افراد ، جاه طلبی ها و خواسته های جنسی و مادی داشت. همه انسانهای روشنفکر آرزو هایی دارند... 

سلامتی اشو در اوایل سی سالگی از بین رفت. حتی قبل از رسیدن به سن میانسالی اشو دچار ضعف های مکرر شدیدی شده بود. در طول سالهای دانشگاهش ، وقتی که او جوان بود ، و می بایست در اوج قدرت قرار داشته باشد اغلب به دلیل بیماری غیر قابل توصیف ، مجبور بود روزانه 12 تا 14 ساعت بخوابد. اشو از آنچه اروپایی ها آنالفلومیلیتیت میالژیک ( ME  ) یا آنچه آمریکایی ها آن را سندروم خستگی مزمن ( CFS ) می نامند رنج می برد. علائم کلاسیک وی شامل خستگی آشکار ، حساسیت های عجیب ، تب های مکرر درجه ی پایین ، فتوفوبی ، عدم تحمل ارتاستاتیک ( عدم توانایی ایستادن برای یک مدت طولانی ) ، بی خوابی ، درد بدن و حساسیت شدید به بو و مواد شیمیایی است... او همچنین به دیابت ، آسم و درد شدید کمر نیز مبتلا بود. از همان روزی که اولین بار در سال 1970 با وی در 19 ژانویه 1990 ملاقات کردم ، دائم بیمار و ضعیف بود. او فکر می کرد که هر هفته دچار سرما خوردگی یا آنفولانزا می شود. درواقع او از بیماری مزمن عصبی و سیستم ایمنی ، سندرم خستگی مزمن رنج می برد ، با علائمی مانند آنفولانزا که می تواند یک عمر به طول انجامد. اشو نمی توانست مدت طولانی بدون استراحت روی پاهای خود بایستد. زیرا سیستم عصبی خود مختار ، که فشار خون را کنترل می کند آسیب دیده بود. این نوع از فشار خون ( فشار خون پایین هنگام ایستادن ) باعث خستگی و استرس می شود. هوش ، به دلیل کمبود رسیدن خون واکسیژن کافی به مغز ( هیپوکسی مغزی ) کاهش پیدا می کند. در دهه 1970 ، او اغلب از ایستادن شکایت داشت. 

راجنیش از دارو های تجویز شده ، به طور عمده والیوم ( دیازپام ) به عنوان ضد درد برای درد ها ی خود و برای مقابله با علائم بیماری ، فسفات ( عملکرد سیستم عصبی اتونوم ) استفاده کرد. او حداکثر دوز پیشنهادی ( 60 میلی گرم ) را در  روز مصرف کرد. این دوز آنقدر زیاد است که معمولا فقط برای مدت کوتاه مدت برای بیمارانی که از لحاظ روحی روانی مشکلات جدی دارند ، تجویز می شود. بیمارانی که والیوم مصرف می کنند به طور مرتب به دوز های بالاتر و بالاتر نیاز دارند تا استرس آنها کنترل شود. اشو همچنین اکسید نیتروژن را با اکسید خالص استنشاق کرد ، که به گفته ی وی باعث افزایش خلاقیت وی شد. اکسید نیتروژن احتمالا احساس خستگی شدید و خفگی بیماران مبتلا به سندرم خستگی مزمن را تسکین می دهد. اما [ این ماده ] هیچ کاری برای کیفیت قضاوت وی انجام نداد. اشو به علت قدرت مواد مخدر و عدم توانایی او برای مقابله با اثرات منفی آن ، در معرض اعتیاد قرار گرفت. 

شماری از شاگردان ادعا کردند که راجنیش در دهه 1980 آنقدر در مزرعه خود در اورگان مسموم شده بود که بعضی اوقات در سالن های خانه ی خود ادرار می کرد ، دقیقا همانطور که معتادان هروئین و شراب معمولا این کار را می کنند. من معتقدم که این واقعیت دارد ، به عنوان آخرین باری که من اشو را دیدم اوهمان نگاه و رفتار احمقانه ای را که در معتادان به مواد مخدر هنگام مصرف ، در کلینیک متادون ، در ایالات متحده ی شاهد بوده ام ، را داشت. اشو قدرت ذهنی معجزه آسایی داشت ، اما او از نظر جسمی یک انسان معمولی بود و نمی توانست اثرات ویران کننده ی دوزهای زیادی که از آرام بخشها نشأت می گرفت ، تحمل کند. 

علاوه بر بیماری های جسمی مصرف زیاد وی در والیوم باعث پارانویا شد و مهارت استدلالی وی را بسیار کاهش داد. معتادان به والیوم اغلب تصور می کنند سیا یا برخی از افراد شرور ناشناس در حال توطئه بر علیه آنها هستند ، بنابراین جای تعجب ندارد که وی تصور کند که توسط دولت آمریکا مسموم شده است. قدرت استدلال او چنان آسیب دیده بود که اشو حرکت به سوی روسیه را در نظر گرفت تا شکل کلی توتالیتر بودن معنویت خود را با کمونیسم روسی ترکیب کند ، ایده ای که هیچ انسان عاقلی را نمی تواند سرگرم کند. اشو علنا خواستار ترور مایکل گورباچوف شد ، زیرا گورباچوف ، روسیه را به جای اندیشه ی « کمونیسم معنوی اشو » به سمت و سوی دیگری سوق داد. از نظر تاریخی والیوم ، داروی مورد علاقه برای مبتلایان CFS  بوده است ، زیرا پوششی بردی علائم مداوم دیساوتونومی است و به خوابیدن کمک می کند. اشو از بی خوابی رنج می برد ، و این یکی دیگر از علائم کلاسیک سندرم خستگی مزمن است. 

اشو اکنون مردی بود با جسمی بیمار و روحی فاسد. آزمایش مختصر او با LSD  فقط اوضاع را بدتر کرد. مصرف و اعتیاد به مواد مخدر مشکلی بود که خودش برای خودش ساخته بود نه توطئه ی دولت. اشو در سال 1990 در اثر نارسایی قلبی که به عنوان علت اصلی مرگ ذکر شده بود ، درگذشت. این احتمال وجود دارد که تحلیل رفتن فیزیکی اشو که در دوران حبس خود در زندان های آمریکا به وجود آمد ، ناشی از علائم انصراف از اعتیاد والیوم و وخیم تر شدن سندرم خستگی مزمن وی به دلیل استرس و قرار گرفتن در معرض آلرژن ها باشد.

پس از تحقیر و سقوط راجنیش در آمریکا ، اظهار داشت که وی « عیسی » است که توسط آمریکا و رونالد ریگان مصلوب شده است. در حقیقت اشو یک گورو معتاد به مواد مخدر بود که به دلیل اقدامات نادرست خود ، خود را تخریب کرده بود. مقایسه ی خودش با عیسی مسیح ، بی انصافی جدید او بود. زیرا خودش هیچ احترامی به عیسی مسیح نداشت. او یک بار به طور نامتعارفی به رسانه های آمریکایی اعلام کرد که هر چه عیسی گفت :« فقط سخنان یک دیوانه است! » 

اشو و سکس

نکته: در حقیقت اشو از بیخ و بن با زن گرفتن و ازدواج مخالف است. او ازدواج را ریشه ی تمام مشکلات می دانست. ( اشو-آینده ی طلایی ) و تصور می کرد که اگر ازدواج نابود شود تمام مشکلات بشر نیز از پی آن از بین خواهند رفت. در نتیجه در اینجا منظور او از ازدواج ، عیاشی محض و هرزگی و خوش گذرانی با دختران و زنان فاحشه است ، نه پیوند عاشقانه ی یک زن و مرد و زندگی آن دو با یکدیگر.